Rozdział 41

– Spike. – Xander nie wiedział, co się dzieje, ale był pewny, że nic dobrego.
– Xan. – Wampir odwrócił się do niego wciąż ukazując kły. – Uciekaj... Biegnij do szkoły i znajdź Ruperta.
– Ale... – Chłopak chciał się kłócić, nie zdążył jednak, bo kochanek złapał go za kark i siłą wyrzucił z pokoju.
– Powiedziałem idź! – warknął do niego.
– Tak uciekaj kotku, jeszcze cię złapie. – Angel uśmiechał się złośliwie, ale na szczęście Spike był silniejszy i ten nie mógł się ruszyć.
– Angel właśnie opuścił budynek – zaśmiał się głośno demon.
I wtedy Xander zrozumiał, co się stało i chociaż bardzo nie chciał zostawiać kochanka samego, z jeszcze bardziej niebezpiecznym wampirem, on sam nic by tu nie zdziałał, a cala reszta musiała się dowiedzieć.

Chłopak bardzo się bał. Mieli na głowie tyle spraw, a tu jeszcze to. Sam nie wiedział, jak uda im się przez to wszystko przejść i gdy biegł w stronę szkoły zaczął rozważać wyjazd w miasta. Tęskniłby za nimi wszystkimi, ale tu robiło się coraz gorzej, a on i tak nie ukończy żadnej szkoły.

– Xander? – Giles popatrzył na niego, gdy ten zdyszany wpadł do biblioteki.
– Angelus – zdołał powiedzieć jedno słowo, nim całkiem zabrakło mu tchu i musiał napić się wody.
– Jeszcze raz. – Mężczyzna usiadł na przeciwko niego.
– Wróciliśmy do domu i... Nie wiem, co się stało, ale Angel, on stracił duszę... Spike z nim został… Boję się – wyznał chłopak i ukrył twarz w dłoniach.
– Wszystko będzie dobrze. – Rupert położył mu rękę na ramieniu w pocieszającym geście.
– Z Radą, opieką społeczną, Angelusem... – Xander wątpił w to coraz bardziej.
– Rada.... Xander po twoim wyjściu Quintin... Zwolnił mnie i powiedział, że wyznaczą Buffy nowego obserwatora... Wiedzą też, że nie jesteś człowiekiem i jestem pewny, że będą chcieli się temu przyjrzeć, sprawdzić czy nie jesteś niebezpieczny...
– Nie mogą cię zwolnić! – Przerwał mu oburzony chłopak.
– To nie ma teraz znaczenia. – Uśmiechnął się do niego. – Mam inną pracę i będę tu żeby wam pomóc. Nie zostawię cię... Was – zapewnił go.
– Spike mówił coś o wyjeździe z miasta. Na stałe. – Xander bał się trochę reakcji Gilesa.
– Być może nie jest to taki zły pomysł. – Raz jeszcze posłał mu uśmiech pełen troski. – Jeśli chcesz, postaram się znaleźć miejsca gdzie mogą żyć twoi krewni.
– Hej, co się tu dzieje? – Buffy i Willow weszły do biblioteki
– Buffy... – Giles westchnął. – Czy ty i Angel...Spaliście ze sobą tak?
– Giles – Dziewczyna była oburzona.
– Buff. – Xander wstał. – Nie chcemy zrobić przykrości, ale.... Angel stracił duszę – wyznał prawie nie patrząc na przyjaciółkę.
– Boże – szepnęła i osunęła się na schody. – Ja... Nie wiedziałam... Prze...
– Hej. – Chłopak usiadł obok niej. – Wszystko będzie ok... Pójdziesz tam ze mną? – zapytał, bowiem coraz bardziej martwił się o kochanka.
– Spike tam jest. – Dziewczyna nagle zarwała się na nogi.
– Xan... Ja przepraszam... – Buffy już niemal płakała.
– Spike na pewno sobie poradzi. – Wziął leżący na stole miecz. – Chodźmy.
Giles i Willow pokiwali głowami.

Spike bardzo bał się o swojego ukochanego. Angelus bardzo chciał mieć go dla siebie. On sam mógł to przeżyć, ale nie, jeśli wampir położy rękę na chłopaku.
– Śliczny ten twój kotek. – Ciemnowłosy zaczął znów palić, ale był spokojny.
– Nawet się do niego nie zbliżaj – warknął do niego. – Ze mną możesz zrobić, co chcesz, ale jego zostaw...
– Co zechcę? – Angelus wstał i podszedł do lóżka, na którym siedział młodszy mężczyzna. – Chętnie. – Pochylił się i z nadludzką silą pchnął go na posłanie, przysłaniając własnym ciałem. – Zobaczymy, jak bardzo kochasz tą swoja zabaweczkę. – Pocałował go brutalnie.
Spike zaczął się obawiać. Wiedział, że Angelus może go zgwałcić, a on nie wiele będzie mógł mu zrobić. Musiał bronić ukochanego. Zamknął oczy i czekał na tortury.
Nic jednak się nie stało, a Angelus został brutalnie od niego oderwany, przez Pogromczynię.
– Spike. – Xander znalazł się przy nim i całował go po twarzy, obejmując ramionami.
– Ci... – Widział, że chłopak był roztrzęsiony i się bał. – On nic ci nie zrobi. – Nakrył jego usta swoimi.
– Ale ty... – Xander nie dał się zbić z tropu.
– Miłości. – Wampir zmienił ich pozycje i teraz to on miał go w ramionach. – Ja sobie poradzę. Buffy uciekł nam – zwrócił się do dziewczyny.
– Znajdziemy go – obiecała dziewczyna i podeszła do nich. – Przepraszam was... Ja... Angel... Stało się...
– Nie martw się. – Spike posłał jej nikły uśmiech. – Angelus potrafi być czarujący. A wy się kochaliście.
– No dobrze i co teraz? – zapytała Willow, ona też się bała.
– Wy wracacie do mnie. – Rupert znów przybrał rolę ojca. – A co do Angelusa....
– Ja się nim zajmę. – Buffy była teraz wściekła. Ona sama była winna tej sytuacji i bardzo martwiła się o konsekwencje swoich czynów.
– A ja będą obok ciebie – zdecydował Spike. – Nie jestem pewny czy on ma teraz dobrze w głowie... Znaczy Angelus zawsze był potworem...
– Czy on cię kiedyś zgwałcił? – zapytał cicho Xander.
– Miłości. – Spike przygryzł wargi. – To skomplikowane...
– Nie pozwolę by coś ci zrobił. – Oczy chłopaka zaświeciły na czerwono.
– Zwierzaczku, to ja będę chronił ciebie. – Pocałował go raz jeszcze. – Wieczorem wyruszymy na łowy. – Raz jeszcze zwrócił się do Buffy. – Tylko musisz wiedzieć, że będzie trzeba go zabić.
– Wiem – przyznała – Spike zabierz Xandera do Gilesa i tam na mnie poczekaj. Willow ty idź do Oz'a i zostań z nim dziś w nocy...
– Ja pójdę do ciebie do domu i porozmawiam z Joyce. Będą z nią i z Dawn, o to się nie martw – zapewnił ją mężczyzna, a ona uśmiechnęła się. Wiedziała, że mają się ku sobie i bardzo im kibicowała.
– Bądź gotowy o zachodzie słońca – zwróciła się jeszcze do wampira i wymaszerowała z dworu. Giles i Willow poszli za nimi. Spike natomiast wziął Xandera na ręce i zszedł do podziemi, aby kanałami dostać się do bomu Obserwatora.