Rozdział 17

Gdy Xander obudził się jakiś czas później pierwsze co poczuł to zapach jedzenia.
Jajecznica na bekonie z pieczarkami, kawa i tosty. Nie mógł powstrzymać się do uśmiechu, bo te wszystkie wydarzenia sprawiły że był na prawdę głodny
-Dzień dobry Xan- ciepły oddech wampira połaskotał go po szyi
-Spike już rano?- Zapytał otwierając oczy
-12- odpowiedział głaszcząc go po klatce piersiowej- Twoi przyjaciele dzwonili, będą tu za godzinę
-Co?!- Chłopak nagle zerwał się na równe nogi
-Spokojnie zwierzaczku- wampir był bardzo rozbawiony- zjedz śniadanie potrzebujesz siły- posadził go na łóżku- a później weź prysznic. Zdążysz- polizał go po policzku- W łazience masz nowe ciuchy...
-Jak to nowe?- Przerwał mu nagle Xander
-Twoje stare do niczego się nie nadają a ja nie pozwolę ci wrócić do tamtego miejsca- Spike był bardzo pewny siebie i mówił jak do dziecka
-Spike ja mam tam swoje rzeczy... cenne...- nie był jednak w stanie skupić się na rozmowie gdy zapach śniadania był tak kuszący
-Miłości nie kłuć się ze mną- pocałował go przelotnie w usta- Zostawię cię teraz, bo jeśli tego nie zrobię twoi znajomi zobaczą coś co powinno być prywatne tylko między nami- szepnął mu do ucha w taki sposób że chłopak zadrżał i  przymknął oczy z przyjemnością.
Otrząsnął się dopiero gdy usłyszał ciche zamykanie drzwi.

Godzinę później Xander stał przed lustrem i krytycznie przyglądał się swojemu odbiciu. Ubrania były za małe i nie czuł się w nich dobrze. Chociaż musiał przyznać że kolory były dobrze dobrane. Ciemne i stonowane a nie te kolorowe koszule jakie on lubił nosić. Ciemny błękit podkreślał kolor jego oczu ale czarne spodnie nie pozostawiały pola do wyobraźni. Owszem, wiedział że jest dobrze zbudowany i to nie że  wstydził się wampira, ale cała reszta to już inna sprawa.
-Wyglądasz wspaniale- usłyszał za sobą głos mężczyzny
-Hej!- Podskoczył- Zabijesz mnie kiedyś- odwrócił się w jego stronę
-Nie ma szansy- przytulił go do siebie- Aż szkoda że musimy iść
-Iść?- Nie zrozumiał
-Do salony- Spike obsypywał jego twarz i szyję maleńkimi pocałunkami- Nikt nie ma prawa wejść do naszej sypialni, nie będę się z tobą kochał czując tu inny zapach. Tobie też nie wolno nikogo tu przyprowadzać. Cała reszta domu, włącznie z sypialnią Brzoskwinki- na to obaj się uśmiechnęli- jest do twojej dyspozycji. Zrozumiałeś?- Odsunął go od siebie delikatnie
-Tak- wyszeptał oszołomiony całym tym uczuciem i  po prawdzie nie bardzo wiedział o czym mówił wampir, nie chciał mu jednak tego mówić, po prostu będzie ostrożny.
-Chodźmy więc- Spike ledwo potrafił się powstrzymać, chłopak wyglądał piękniej niż jeszcze nigdy i już nie mógł się doczekać gdy zacznie go ubierać w`skórę lub w markowe rzeczy. Wtedy każdy będzie go chciał, a on z uśmiechem satysfakcji raz po raz będzie naznacza go jako swoją własność.

-Xander- Willow poderwała się z krzesła gdy tylko weszli i objęła przyjaciela
-Cześć Will- posłał jej jeden ze swoich najszczęśliwszych uśmiechów
-No no Xan wyglądasz świetnie- Buffy również go objęła nie zważając na ciche warczenie blondyna
-Dzięki Buff- usiadł na kanapie- Hej G-men- uśmiechnął się również do mężczyzny
-Xander- Obserwator nie wyglądał zbyt dobrze, i wszyscy wiedzieli że nie podoba mu się to gdzie jest i z kim
-Więc co się dzieje?- Zapytał biorąc ze stolika szklankę z sokiem i uśmiechając się do Spikea który zajął miejsce obok niego, obejmując go zaborczo
-O kurcze!- Wyrwało się Buffy- No tego bym się po tobie nie spodziewała Xander- roześmiała się, na co chłopak zakrztusił się i spłonął rumieńcem
-Nie przeginaj Pogromco- Spike wcale się to nie podobało
-O co chodzi?- Willow przenosiła wzrok z przyjaciela na przyjaciółkę. Buffy szepnęła jej coś do ucha i obie zachichotały
-No nie- Xander dobrze wiedział o czym mówią i założył ręce na piersi z obrażoną miną
-Ci zwierzaczku, one są jeszcze tak bardzo niewinne- Spike wyszeptał do niego z wrednym uśmiechem na twarzy
-A to ma mi pomóc jak?- Xander coraz bardziej miał ochotę wrócić do sypialni i najlepiej zapaść się pod ziemię
-Nie wiedzą co tracą- wampir pocałował go namiętnie i pchnął na kanapę tak że leżał na plecach a Spike zawisł nad nim
-Wystarczy!- Nagle zabrał głos Angel który do tej pory siedział bez ruchu na swoim ulubionym fotelu
-Sztywniak- Spike pomógł usiąść Xanderowi ale nie wypuszczał go z objęć
-Do rzeczy- Odchrząknął Giles- Po pierwsze mamy coraz więcej tajemniczych zniknięć ludzi bezdomnych...
-A jaki to problem?- Przerwał mu Spike
-Ci- Xnder zakrył mu usta ręką- podejrzani?
-Nic jeszcze dlatego potrzebuje waszej pomocy- przyznała Buffy,- nawet najmniejszego śladu
-A druga rzecz to Rada i to jest większy problem- Giles westchnął
-Teraz to ja nie rozumiem- przyznała Willow
-Quinntin chce skontrolować sytuacje, zabicie Mistrza i Pomazaniec, a na dodatek ta sytuacja...
-Jaka sytuacja?- Zapytali jednocześnie Buffy i Xander
-Dzieci- Giles znów westchnął- Jeśli się dowiedzą z kim pracuje Buffy  wszyscy będziemy mieś problemy
-Więc się nie dowiedzą- Buffy wzruszyła ramionami- No i jeden kryzys na raz....
-Dwa- przypomniał Xander- Jest jeszcze John
-Xan to nie problem- Spike popatrzył na Angela jakby prosząc go o pozwolenie- Jeśli się nie mylę to łowca, mogę go zabić
-Nie!- Xander wstał- możesz być sobie wampirem ale nie zabijesz nikogo, to dobry człowiek
-Chciał mi cię zabrać!- Spike stracił cierpliwość
-Nie zabijesz go- chłopak wysyczał mu w twarz i wampirowi przez ułamek sekundy wydawało się że jego oczy zmieniły kolor na czerwony
-Ale można coś z nim zrobić- Buffy postanowiła załagodzić sytuacje
-I JA to zrobię- Spike nie znosił sprzeciwu
-No to ustalmy wieczorny patrol mama chce żebym zajęła się Dawn- dziewczyna zrobiła nieszczęśliwą minę
-Pomogę ci- powiedział Angel
-Ja też mogę- Willow zawsze cieszyła się na patrol
-Więc ty z Angelem a ja z Willow- wzruszył ramionami Xander
-Zwierzaczku nie zapomniałeś o czymś?- Spike zawarczał zły na ignorowanie
-Uznałem że nie chcesz- odwrócił się do niego
-Nie puszczę cię samego- przygarnął go brutalnie go siebie- Koniec spotkania- Powiedział przerzucając sobie chłopaka przez ramie i wychodząc z salonu
-Brutal!- Krzyknął Xander ale nie mógł powstrzymać śmiechu.


#################################################################################
Kochani znów mało komentarzy, Czekam na 8 i dokąd ich nie będzie nie będzie nowej notki:)